- Δεδομένης της εμπειρίας σας στο Χόλιγουντ, μπορείτε να μου πείτε σε τι διαφέρει μια γαλλική παραγωγή όπως είναι οι «22 σφαίρες» με τις αντίστοιχες γκανγκστερικές στην Αμερική; Διέκρινα καθολικές ομοιότητες.
- Καταρχάς να σας πω ότι δεν μου αρέσουν καθόλου τέτοιου είδους συγκρίσεις. Είμαι εντελώς αντίθετος και θεωρώ ότι είναι χάσιμο χρόνου. Και αυτό γιατί ο καθένας ανάλογα την εθνικότητά του κάνει και σινεμά βάσει της ταυτότητας της χώρας του. Είναι θέμα προσωπικό, του κάθε δημιουργού, και δεν νομίζω ότι πρέπει να μιλάμε για αντιγραφές. Επομένως, πιστεύω ότι το σινεμά της Γαλλίας είναι γαλλικό, της Αμερικής αμερικανικό, της Ελλάδας ελληνικό και ούτω καθεξής. Όσο για τις «22 σφαίρες», ο σκηνοθέτης (σ.σ. Ρισάρντ Μπερί) έκανε την ταινία που είχε στο μυαλό του και στην καρδιά του. Τίποτε παραπάνω. Παρότι έχω κάνει ταινίες στο Χόλιγουντ με μεγάλο ενδιαφέρον και χαρά, η Ευρώπη παραμένει Ευρώπη.
- Γνωρίζω ότι ο Ρισάρντ Μπερί θεωρείται ένας εκ των μεγαλύτερων ηθοποιών της γαλλικής σκηνής. Πως ήταν η συνεργασία δυο τόσο ισχυρών προσωπικοτήτων της σύγχρονης υποκριτικής;
- Θα τολμήσω να πω ότι οι «22 σφαίρες» είναι η καλύτερη ταινία που έχω κάνει μετά το «Λεόν». Αυτό οφείλεται στον Ρισάρντ. Λάτρεψα τη δουλειά μαζί του, είναι ένας καλλιτέχνης με όραμα, άποψη, και ξέρει να κάνει καλά αυτό με το οποίο καταπιάνεται. Η εμπειρία από αυτή την ταινία είναι καταπληκτική. Πραγματικά, εύχομαι σε κάθε ηθοποιό να δοκιμάσει να κάνει μια ταινία με τον Ρισάρντ. Και φυσικά όπως καταλαβαίνετε μετά από όλα αυτά γίναμε φίλοι.
- Η οικονομική κρίση που βιώνουμε εδώ στην Ελλάδα είναι τόσο αισθητή ώστε έχει οδηγήσει σε ουσιαστικό τέλμα την εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή. Αντιμετωπίζετε παρόμοια προβλήματα στη Γαλλία;
- Μα φυσικά! Ενδεικτικά σας λέω ότι η Γαλλία αυτή τη στιγμή παράγει 150-170 ταινίες το χρόνο, ενώ άλλες εποχές έφτανε σταθερά τις 220 τουλάχιστον. Κοιτάξτε, είναι ένα φαινόμενο τόσο λυπηρό που οφείλουμε όλοι μας να προσαρμοστούμε. Αν αγαπάς τη δουλειά σου το κάνεις. Θέλει υπομονή, σαφώς λιγότερα χρήματα από το παρελθόν και αναπροσαρμογή των μέχρι τώρα δεδομένων.
- Θέλετε να μου σχολιάσετε την τωρινή πολιτική κατάσταση στη Γαλλία; Είστε ευχαριστημένος;
- Δεν θέλω να μιλήσω για την πολιτική. Κανένα σχόλιο επ’ αυτού. (σ.σ. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Ζαν Ρενό είναι κολλητός φίλος του Νικολά Σαρκοζί, άλλοι βέβαια μιλούν για κουμπαριά).
Πληροφορίες : Στην ταινία «22 σφαίρες» ο Ζαν Ρενό υποδύεται τον Σαρλύ Ματέι, έναν αδυσώπητο, σκληρό μαφιόζο στη Μασσαλία, που έχει πλέον μετανιώσει αλλά αδυνατεί να ξεφύγει από τη μοίρα του. Στην ταινία «Τη νύχτα που χάθηκαν τα αστέρια» (σε σκηνοθεσία Ροζελίν Μπος) ο διάσημος ηθοποιός μετατρέπεται σε Δρ. Νταβίντ Σίνμπαουμ, όταν όλα διαδραματίζονται τη νύχτα της 16ης Ιουλίου του 1942, τότε που μαυροφορεμένοι άντρες συγκεντρώνουν χιλιάδες Εβραίους στο χειμερινό ποδηλατοδρόμιο, κρατώντας τους πέντε μέρες χωρίς τροφή και νερό.
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στην καθ. εφημερίδα "Απογευματινή" (φύλλο 30-4).